Geboeid volgde ik onlangs de openbare discussie tussen Arend Kisteman en Mark Wils. Ik weet niet of ze inmiddels ook een zinnige discussie van man tot man hebben kunnen voeren, maar het begon met Arends column ‘snoeien doet bloeien’ waarin hij aangeeft dat er teveel MBO scholen met een bakkersopleiding zijn in Nederland. Mark Wils, vakdocent bij Summa in Eindhoven, reageerde: “Laten we proefballonnetjes als die van Arend Kisteman ferm doorprikken“.
Dit deed me denken aan mijn eigen periode op Vakschool Wageningen. Tussen 1995 en 1998 heb ik er met heel veel plezier mijn opleiding afgerond. En als ik aan die tijd terug denk, dan denk ik aan de vrienden voor het leven die ik daar gemaakt heb. Aan dat mannetje van amper 16 jaar die ineens op eigen benen stond. En er heel veel nieuwe ontdekkingen deed die het leven te bieden had. En ik dacht specifiek aan één vakdocent die ik nog altijd een warm hart toedraag.
Deze vakdocent kreeg onlangs zeer terecht de Penning van Verdienste van de Vereniging de Meesters. Ik heb het natuurlijk over Tiny van Kuppeveld. Tiny was een bijzondere vakdocent. Iemand met heel veel gedrevenheid, enorm veel passie voor het bakkersvak, en bovenal een echt mensen-mens. Altijd geïnteresseerd en klaar voor een praatje.
Toen mijn broer Bas meedeed aan het traject voor de Meestertitel mocht ik ook een kijkje nemen op het Summa collega in Eindhoven tijdens de examendagen. Martien Verheijen en Mark Wils gaven me een rondleiding. Wat me direct opviel was de enorme passie en gedrevenheid bij deze heren. Iets dat ik herkende, waarvan ik weet dat het zeldzaam is, en dat je het moet koesteren. Het zijn deze mensen die een toekomstige generatie enthousiast weet te maken voor ons mooie bakkersvak.
Ik wil graag een extra dimensie geven aan de discussie die is ontstaan. Veel belangrijker dan de hoeveelheid scholen of de locatie ervan, is wat mij betreft de gedrevenheid en passie van de vakdocent. Want een gedreven vakdocent zorgt voor een gedreven bakkersleerling. En die vertelt die positieve ervaring op zijn beurt weer door aan anderen. En zorgt met zijn mond tot mond reclame voor nieuwe aanwas. En daar hebben we allemaal baat bij in de toekomst. Leve de vakdocent met passie!
*Deze column is tevens verschenen in vakblad Bakkerswereld