Techniek is mooi hoor. Echt waar. AI-gedreven modellen die voorspellen hoeveel je moet bakken op een druilerige dinsdag. Slimme prullenbakken die exact registreren wat je weggooit. Automatisering die je helpt om minder te verspillen, om efficiënter te werken. En ja, ook platforms zoals Vers Voor Vandaag die zorgen dat lekkernijen niet onnodig eindigen in de kliko. Maar laten we eerlijk zijn: zonder de mens stelt dat allemaal niks voor.

 

Ik hoor het vaak als ik met bakkers, slagers of groenteboeren praat: “We moeten mee met de tijd, hè?” En tuurlijk, dat klopt. Je moet online zichtbaar zijn, processen optimaliseren, en misschien zelfs AI inzetten om de bestellingen te voorspellen. Maar laten we één ding niet vergeten: het is nog altijd de mens die het verschil maakt.

 

Die geur van vers brood, die gulle lach bij de toonbank, dat praatje met die oudere klant die stiekem vooral voor de gezelligheid langskomt. Dat is geen algoritme. Dat is mens. En juist dat stukje wordt vaak onderschat. De speciaalzaak is een sociale plek. Een ontmoetingsplek. Een mini-buurthuis met de geur van appeltaart. Een plek die de strijd aangaat tegen eenzaamheid in een snel vergrijzende wereld.

 

Als ik terugdenk aan mijn eigen jeugd in de bakkerij, dan denk ik niet aan de machine die het deeg kneedde, maar aan de verhalen van klanten, de grapjes tussen medewerkers, en dat moment dat iemand een eerste hap neemt van iets waar liefde in zit. Want liefde? Die zit niet in staal en software. Die komt van mensenhanden.

 

Ook bij Vers Voor Vandaag draait het uiteindelijk om mensen. Ja, we hebben een moderne app. Maar of iemand een pakket met lekkernijen koopt, wordt bepaald door het enthousiasme van de bakker, de glimlach van de slager, of het praatje van de groenteman. Dat zijn de echte motoren in de strijd tegen voedselverspilling.

 

Techniek moet helpen. Niet vervangen. Machines zijn snel. Maar mensen raken je. Mensen onthoud je. Mensen zorgen voor loyaliteit, voor een glimlach, voor verbinding.

 

Dus als de vraag is: mens of machine? Dan is het voor mij een eitje. Altijd de mens.

 

Joep Gommans, Vers Voor Vandaag